Мадяріч хоче підняти напятя в „пєсї“ Проблем з музеём

Нелем Округлый стіл Русинів Словеньска обернув ся на міністра културы Словацькой републікы у справі вырїшіня музею у Свіднику, де є цїла културно-матеріална дїдовизна Русинів Словеньска доднесь презентована як култура україньска. вырїшыти то хотів і Мілан Мнягончак іщі в марцю, коли не быв председом Русиньской оброды на Словеньску, а выступав з позіїції председы партії Наш край. Він ся але не обернув на міністра Мадяріча, но рівно на премєра Роберта Фіца. Одповідь, по выше пятёх місяцёх (якбач ся требало порадити з україньскым партнером, але предці теперь Київ має і іншы проблемы), але чудуй ся світе знова пришла лем од міністра. Як в першій одповідї Округлому столу, ани в другій одповідї Мнягончакови міністер не скламав. Зясь ся блиснув своїм досправды унікатным поглядом на світ і науку.

Покля в першій одповідї припоминав фіґель о совєтьскых ученых, кідь написав, же одборници  мусять зробити баданя і повісти, ці то є русиньска або україньска дїдовизна, чім Русинам як кібы повів, же так як колись платило, же є правдов лем то, што потвердять совєтьскы учены а іншак не єствує ніч (также є єдно, ці ся люди голосять к Русинам, бо і так то мусить якбач хтось з Братїславы потвердити), в другій одповідї нам іщі яснїше вказав, же Марек Мадяріч реално ставлять вопросы о тім, ці є то чоловік на правилнім місцї в роцї 2014. Но вєдно з тым нас пересвідчує, же в такім роцї 1969 бы істо на правилнім місцї быв.

Міністер в одповідї Мнягончакови в справі Музею україньской културы у Свіднику написав, же є властно вшытко в порядку. У своїй одповідї міністер інформує, же по здобытю фактів суть експозіції музею презентачныма выступами, кторы выходять з науковых знань знамых в добі їх взнику, причім обсягують штандартны одборны оцїнюючі тексты і пописовы тексты ку збірковым артефактам, котры не были од добы їх взнику обсягово мінены ани доповнёваны. На конець міністер підкреслює, же вшытко одборне діятельство є повній мірї в компетенції Словацького народного музею в Братїславі, чім властно даваять сіґнал, жебы ся вже тоты Русначкове перестали мішавати до дїл, котры їм не належать.

Не знам, ці собі міністер усвідомлює што написав, але покля ні, так то можу курто пояснити. По перше, міністер признав, же робітници музею у Свіднику властно 25 років не роблять якбач ніч зо своїм уж давнїше зозбераным матеріалом. Кідьже до днешнёго дня не рефлектовали добу і не актуалізовали оцінюючі і пописовы тексты ку артефактам во світлї „новых“ або лїпше повіджене правдивых фактів, без бруду комуністічной пропаґанды, так є то скорїше на покараня робітників музею за недіятельство, як на оганяня ся тым, лем жебы єм собі потвердив, же то є в порядку. По друге, покля бы ся в історії, етноґрафії, або цїлково мало поступати лоґіков міністра Мадяріча, пак бы якбач было в порядку, жебы артефакты в державнім музею в Будапештї з теріторії днешнёй Словакії были означены як артефакты з „Фелвідеку“, бо в добі здобытя тых артефактів не было Словакії, лем Фелвідеку. Ці тото уж радше ніт, то бы вже Словаків болїло...

Марек Мадяріч є окрем іншого словацькый драматік. Надію ся, же як драматік лем хоче підняти напятя в „пєсї“ під назов Проблем з музеём, але планує щастливый конець. Бо кідь ні, і тото што пише, думать важно, так потім є про нёго якбач іщі все Ленін вічні жывый а зо Совєтьскым союзом будеме на вічны часы. Істо то в дїтинстві відїв на многых місцях. В добі взнику тых слоґанів то была „правда“. Подля ёго оптікы бы то мала быти правда і днесь. Лем пак не знам, што робить у функції.

Петро МEДВІДЬ, Пряшів

(Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радіа lem.fm. Зміна назвы зроблена редакціов інтернетовых новинок Академія русиньской културы в СР.)