Мали бы сьме памятати на каждого

Довго єм глядала медіум, в котрім бы єм опубліковала свою статю. Статю о старенькім і одданім Русинови. Русинови котрый жертвовав цїлый свій плодный жывот нашым людём, нашій русиньскій ністорії, нашым русиньскым будителям, церьковным і світьскым. О многім писав, публіковав і інформовав русиньске жытельство своіїма рефератами, публікаціями і фотодокументаціов на многых бісїдах, семінарах, конференціях, академіях і громадах. 

Чоловік, котрый перевзяв на себе велику тярху Руського дому в Пряшові (котрый є днесь в руках бізнісменів і подводників), Русиньске културно-освітнє общество А. Духновіча в Пряшові, Словеньску асоціацію русиньскых орґанізацій і много далшого. Зробив много прекрасной історічной, дікументачной, орґанізачной і освітнёй роботы на хосен нас Русинів.

Днесь тому вызначному, мудрому і одданому высше 80-річному Русинови не є хто верейно, перед шыроков громадов Русинів повісти холем єдно речіня: „Важеный Мґр. Гавриілу Бескиде, дякуєме Вам за вшытко, што сьте про нашых людей зробили...“

Не є хто. Бо каждый позерать лем на себе і свої выгоды в русиньскім русї. Є то смутне і велика ганьба! Іщі наопак, намісто красного слова вдякы много раз ся він дочекать уражливых і понижуючіх выступів за боку дакотрых Русинів.

Марія ВАСЬКО ҐІРОВА, председкыня Окресной орґанізації у Снинї Общества А. Духновіча