Сополиґа бы мав абдіковати сам,..

... іншак бы мав быти одкликаный

Чітаючі зачаток статї Роксоланы Савчин на україньскім порталї Вголос о тім, як путовала по історічных україньскых етнічных землях, котры ся по другій світовый войнї придїлили іншым державам, бы єм собі, хоцьбы зо слабшыма знанями із ґеоґрафії, знав представити будьякый фалаток земли. І кідь єм опачного погляду, а то, же по другій світовій войнї Сталін Українцям земли зъєднав а докінця їм придав і то, што їм ниґда не належало. Але кідь єм ся дізнав, же авторка пише о Свіднику, зясь раз єм собі подумав, же з моїма знанями ґеоґрафії і історії, можу іти на олімпіаду а в змаганю зо журналістами тіпу Савчин буду звіздов. Шок із ґеоґрафічных а історічных знань, котрый уж ани не є шоком, бо на фалсіфікацію тых фактів із боку Українців єм звыкнутый, але вычеряв шок із далшых, свіжых публічных выражінь, котры в статї презентує Мирослав Сополиґа, директор Музею україньской културы у Свіднику.

Пару років тому, як Мирослав Сополиґа в Ужгородї на пресконференції повів, же Русины досправды не існують і же є то лем рух дакіклько псіхічно хворых людей. Тото повів чоловік, котрый є працовником державы, котрый бы мав сповняти моралны условії про таку роботу і не мав бы порушовати законы. Навеце „науковець“. Же уж втогды єствовало підозрїня, же закон переступив і мав быти мінімално одкликаный із функції, кідь не рівно притягнутый перед судну одповідность за ганобіня народа – коло 33 тісяч Русинів на Словакії, через 10 тісяч в Польщі, коло 16 тісяч в Сербії, нажаль незнаный рахунок на Україні і далшых тісячів у іншых державах світа, якось никого одповідного в державных інштітуціях барз не інтересовало. Самособов, по тім, што на то звернули увагу русиньскы орґанізації на Словенську, статя з пресконференції счезла з інтернету і „было по проблемі“. О тім, жебы му ёго надряджены дали холем домашню задачу стораз написати: „Не буду ганобити іншый народ,“ не знам.

І так, чоловік бы собі подумав, же по тім, што, істо з ёго ініціатівы, мусили стягнути статю з ёго позначками на адресу Русинів, жебы ся крыв, буде директор музею зважовати слова, і буде мерьковати на свій язык. Тот, што мать за зубами, ні тот, котрым бісїдує. Але нова статя потверджує, же Сополиґу не заставить якбач ніч, лем одповідность перед законами.

Директор мав подля статї Роксоланы Савчин бісїдовати о тім, же „нас“, значіть Українців, роздїлили міджі дві меншыны. Кідьже не повів хто роздїлив, препредпокладам, же Сополиґа в своїх коншпірачных теоріях не знать выбрати, ці то была Америка, жыдївскы корпорації, свободны мулярї – мейсоны, ілумінаты або біціґлісты. Тадь тоты „все можуть за вшытко“. Покля пан Сополиґа глядать одповідного, я бы єм му лем повторяв, же нихто никого не дїлив, лем ся Русины свободно можуть зясь голосити ку свому, а тото і роблять.

Друга лож і зневажованя народа пана Сополиґы є в тім, же бісїдує о нашім русї і прирівнавать го ку сучасным діям на Українї, ку сепаратізму. Докінця бісїдує о тім, же русиньска народность є узнана, а україньска ніт. А Полякы выдумали таксамо лемківску народность. Также, кібы сьте, дорогы Русины, хотїли знати, што суть нашы новинкы, книжкы, фестівалы, што є выдаваня нашой музикы на ЦД, ці фунґованя радіа, знайте, же є то сепаратізм, котрый ся дає порівняти зо сепаратізмом на Донбасї, і не іде нам о ніч інше лем розбити державу. Зо статї мі уж не є ясно, ці і мы розбиваме Україну, або мы сьме ту на то, жебы сьме розбивали Словакію, Польщу... а зато нас власти в нашых державах узнали, бо то підтримують. Як бонус уж лем доповів, же наш рух є ничім непідложена пропаґанда.

Сополиґа, самособов, маніпулує з фактами, кідь бісїдує, же од 1950 року на Словеньску жадны Русины не были. Не бісїдує уж о тім, чом ту не были, і же така можность голосити ся к Русинам ани не єствовала. Єдночасно протиречіть самому собі, кідь бісїдує, же україньскый музей має експозіцію, котра указує історічный, соціално-економічный і културный розвиток карпатьского жытельства, котре ся называть: Русины, Руснакы, Лемкы. І задачов музею є зберати, пропаґовати і хранити памяткы матеріалной културы Русинів, Лемків, „котры ся днесь называять Українцями“. Также з тым выдуманём Русинів, ці назвы Лемкы то якбач не буде так, же сьме собі єй выдумали. Бо кібы гей, чом тоты слова хоснує пан Сополиґа? І чом так неуступно хотять зістати коло назвы Союз Русинів-Українців СР і не зроблять Союз Українців? Правда є така, же то якраз назва Українцїпро нас Русинів была выдумана. Выдумана комуністами а пан Сополиґа і 25 років по тім, што режім скінчів, як добрый „товарищ“ служыть українізації, котрой способом роботы є лож. Лемже ёго слова не суть лем слова хлопів в корчмі коло пива, але суть то слова представителя державной інштітуції, котры в многых припадах гранічать з порушованём людьскых прав і законів, котры суть у нас в платности.

На конець, з єдным єм зо Сополиґом согласный. Скаржыть ся, же вісем раз мінила держава назву музею, аж у 2007 роцї дали назву Музей україньской културы у Свіднику і в Пряшові зробили намісто того русиньскый музей. Мате правду, пане директоре, вшытко тото были хыбны крокы. Жаден музей в Пряшові не требало, лем требало дати назву музею у Свіднику русиньскый. І было бы по проблемі.

Хоць выступы тіпу Сополиґа беру як сімптомы аґонії Русинів-Українців, котры кінчать з дыхом, што видно на резултатах списованя людей, на страчаню школ, сімптомы, котры так цілком уж не знають овладати, думам собі, же одповідность за такы выступы мусять мати. Сополиґа бы мав абдіковати сам. Знаме, же то не зробить. В тім припадї, кідь у нас платить закон, устава, міджінародны договоры і т. д., а головно моралне предположіня на выконаваня фунцкії, мав бы быти одкликаный.

Петро MЕДВІДЬ, Пряшів

(Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радіа lem.fm)